Reclame. Het is het tweede oudste beroep ter wereld. Jazeker, een beroep. Het staat niet op de lijst van zware beroepen en zal daar wellicht nooit op verschijnen. De relevantie van ons beroep was ooit incontournable. Een nieuw product vergde een nieuwe campagne. Simpel. Er waren zelfs tijden waarin reclame helemaal niet irritant was, maar gewoon ‘part of the deal’. Vandaag is het wel anders. Die ene persoon die reclame helemaal liefkozend in de armen sluit, ik moet hem/haar nog tegenkomen. Natuurlijk zijn er pareltjes die komen bovendrijven en lof oogsten. Ze worden dan ook heel vaak niet als ‘reclame’ bestempeld. Maar het gros is eerlijk gezegd vaak bagger. En daar zijn wij - reclamemensen - ook wat schuldig aan (ik zeg ‘ook’, want reclame is een complex samenspel van bureaus, budgetten, klanten en media).