Onlangs verscheen er op medium.com een artikel van software designer Aubrey Johnson over het gebruik van holle iconen. Hij gaf aan dat gebruikers dergelijke iconen moeilijker lezen dan volle exemplaren, en dat we dus maar beter geen holle iconen meer gebruikten, ook al passen die soms beter in het design.
De rode lijnen in de bovenstaande iconen geven aan waar “cognitive load” plaatsvindt. Dat wil zeggen dat je brein deze punten moet verwerken vooraleer je het volledige icoon kan begrijpen. En die rode lijnen zijn inderdaad duidelijk meer aanwezig bij de holle versies van de iconen.
Er kwam echter uit verschillende hoeken kritiek op het artikel, onder andere van freelance designer Bobby Solomon. Het grootste punt van kritiek gaat over het feit dat Johnson aanhaalt dat we allemaal de 26 letters van het alfabet kennen, en die dus ook makkelijk herkennen, maar dat er ontelbaar veel iconen bestaan die veel meer tijd vragen om ze allemaal te leren kennen.
En dat klopt inderdaad voor een groot aantal iconen, maar zoals Solomon aanhaalt, zijn er ook bepaalde iconen die ondertussen even goed ons brein ingeburgerd zijn dan gewone letters. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het icoon voor WiFi, of het berichticoon op je smartphone.
Op Polarb.com is er een handige poll aangemaakt om te staven dat de meeste iconen inderdaad beter leesbaar zijn in hun volle versie. Test het zelf maar eens uit!
Johnson heeft dus zeker een punt als we het hebben over meer ingewikkeldere iconen, maar de les die we hier vooral uit moeten trekken, is dat we verder moeten kijken dan het design zelf. Want uiteindelijk willen we toch vooral een zo gebruiksvriendelijk eindproduct afleveren.