Solliciteren, het is een vak apart. En er zijn leukere dingen, laten we eerlijk zijn. Lange jobinterviews, een dozijn aan testings, lastige vragen, vele tientallen kandidaten…Je zou voor minder klamme handjes, bibberende benen en/of een joekel van een migraine-aanval  krijgen. Of erger: een gekelderd zelfbeeld, na de zoveelste teleurstelling.

De kans op succes is vaak niet groot. In tijden van een dalend aantal vacatures, van crisis, van een overdosis aan kandidaten kan je het wel meer dan eens schudden. Daarom bereid je je maar beter goed voor. Met een grondige research naar het bedrijf bijvoorbeeld, of zelfs met een stoomcursus in sollicitatietechnieken misschien? Zeker als onervaren schoolverlater.

Dat laatste was alleszins een prima plan geweest voor Frank, een jonge Amerikaan die solliciteert naar een betalende stage, in het bedrijf waar zijn oom werkzaam is. Oomlief heeft duidelijk een goed woordje gedaan voor zijn onervaren neefje. En onervaren is een understatement. Tijdens een jobinterview via Skype blijkt dat Frank een stevige sollicitatiecursus nodig heeft.

Zo is hij wel erg kort van stof, zelfs apathisch tot arrogant. Zijn vrije tijd vult hij uitsluitend met video games en TV. Verder heeft Frank, naar eigen zeggen, geen te verbeteren punten, vindt hij klanten dom, kan hij niet tegen kritiek, wil hij binnen vijf jaar CEO zijn, en blijkt geld de enige motivatie te zijn voor deze stage. Bovendien is de jongeman vooral trots op het feit dat hij afstudeert en eindelijk verlost is van school. Way to go, Frank!

Tja, ook een strategie natuurlijk, om ‘op te vallen’ in een resem kandidaten! ;)